DZIECKO Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W POLSKIM SYSTEMIE EDUKACJI

Abstract

Pilnym problemem z zakresu pedagogiki społecznej jest określenie teoretycznych i prawnych podstaw funkcjonowania prawa osób z niepełnosprawnościami do nauki. Ta kwestia wymaga dalszego rozwoju i poprawy. Problem ten odgrywa znaczącą rolę i cieszy się dużym zainteresowaniem współczesnego społeczeństwa. Artykuł analizuje problem integracji osób niepełnosprawnych we współczesnym społeczeństwie ukraińskim. Każde dziecko ma prawo do rozwoju i uczenia się wśród rówieśników. Indywidualne cechy rozwoju dziecka z upośledzeniem umysłowym są uważane nie za jego wady, ale za bariery i zasoby na drodze do udanej socjalizacji i formacji we współczesnym społeczeństwie. Analizowane są teoretyczne aspekty edukacji włączającej w przedszkolach i liceach ogólnokształcących w Polsce, cechy jej organizacji i możliwości poszerzenia dostępności dla osób z niepełnosprawnością intelektualną poprzez dostosowanie systemu edukacji do potrzeb rozwoju społecznego oraz potrzeb i celów osób z niepełnosprawnościami. Rozważane są sposoby i formy współdziałania instytucji publicznych w rozwiązywaniu tego problemu. Przeanalizowano polskie ramy prawne dotyczące zapewnienia warunków integracji młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym środowisku. Zbadano stan integracji takich dzieci z przestrzenią edukacyjną placówek edukacyjnych. Nacisk kładzie się na prawo dzieci upośledzonych umysłowo do edukacji jako jednego z warunków ich pomyślnej integracji ze społeczeństwem.